ww.parafianowawies.info

Trzeciosobotnia adoracja ze świętym Tomaszem z Akwinu

Trzeciosobotnia adoracja ze świętym Tomaszem z Akwinu
 „Wiara rozpoczyna w nas życie wieczne;
wiara bowiem nie jest niczym innym,
jak poznawaniem Boga”.
Tomasz z Akwinu był przewodnikiem sobotniej Adoracji przed Najświętszym sakramentem przygotowanej przez Grupę Muzyczną Barka.

Przez całe jego życie przyświecała mu idea służby Słowu Bożemu w dobrowolnym ubóstwie. W czasie długoletniej pracy teologicznej poszukiwał niestrudzenie prawdy, którą należy nieustannie kontemplować i dzielić z innymi. Pokora i szlachetność cechowała myśliciela, którego dziś nazywamy największym świętym między uczonymi. 

Jego dziełem jest system nauki filozoficznej i teologii katolickiej, zwany tomizmem.

„Szczególną czcią Tomasz otaczał Chrystusa Zbawiciela, zwłaszcza na krzyżu i w tajemnicy Eucharystii, co wyraził w tekstach liturgicznych do brewiarza i mszału na uroczystość Bożego Ciała, m.in. znany hymn Zbliżam się w pokorze. Płonął synowską miłością do Najświętszej Maryi Panny. Jest patronem dominikanów, księgarni, studentów i teologów; opiekun podczas sztormów. Papież Jan XXII zaliczył go do grona świętych 18 lipca 1323 roku. Papież św. Pius V ogłosił go 11 kwietnia 1567 roku piątym doktorem Kościoła zachodniego. Papież Leon XIII ustanowił go 4 sierpnia 1880 roku patronem wszystkich uniwersytetów i szkół katolickich.”

„Dzieła św. Tomasza nie pozostawiają żadnych wątpliwości. Wiara bez miłości jest martwa. Wiara to nie tylko wypatrywanie Boga umysłem, ale to w takiej samej mierze przylgnięcie do Niego sercem. Wiara jest, jak wyraził się Tomasz, małżeństwem człowieka z Bogiem, którego nie podobna wyobrazić sobie bez miłości. Miłość ożywia wiarę od środka, dzięki niej wiara powoli przeradza się w zawierzenie, oddanie całej swojej osoby Bogu, bez pozostawiania czegokolwiek dla siebie. Kiedyś wiara ustanie, przemieni się w widzenie „twarzą w Twarz”, miłość jednak pozostanie na całą wieczność.”

 „Wierzyć w Boga znaczy zmierzać do Niego, a to sprawia miłość” (In Rom., 4, I, 327).
 
 
zamknij
Ten serwis, podobnie jak większość stron internetowych wykorzystuje pliki cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookie w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. | Polityka cookies